Heupdysplasie bij labradors

Wij zien regelmatig labradors van verschillende leeftijden met problemen aan de achterhand op het spreekuur. We krijgen dan ook vaak de vraag of de hond heupdysplasie heeft. Heupdysplasie (HD) is een veelvoorkomende aandoening onder de labradors. Bij deze aandoening is er sprake van een afwijkende ontwikkeling van het heupgewricht. De heupkop en de heupkom sluiten niet goed op elkaar aan en hierdoor worden er ongewenste krachten uitgeoefend op het gewrichtskapsel, de spieren en andere structuren van het heupgewricht. Dit kan leiden tot de vorming van artrose.

Heupdysplasie is een deels erfelijke aandoening. Door ouderdieren preventief te screenen op het voorkomen van heupdysplasie kan de kans op heupdysplasie bij de pups verminderd worden. Dit wordt gedaan door een röntgenfoto te maken van het heupgewricht als de labrador 1 jaar of ouder is. Deze foto’s worden beoordeeld door de Raad van Beheer en die hangt er een classificatie aan. Hierbij betekent HD A dat dieren vrij zijn van heupdysplasie en HD C of slechter betekent dat er sprake is van heupdysplasie. Doordat bij de vorming van het heupgewricht meerdere genen betrokken zijn en omgevingsfactoren ook een rol spelen bij de uitgroei van het gewricht betekent het helaas niet dat als 2 ouder dieren vrij zijn van HD, de pups automatisch ook geen HD hebben. Twee ouderdieren die beide de classificatie HD A kunnen pups krijgen die wel een vorm van HD hebben.

 

 

 

 

 

 

 

 

Linker plaatje: De linkerheup heeft de beoordeling HD A. De heupkop ligt netjes aangesloten in de heupkom (pijltjes).

Rechter plaatje: De rechterheup heeft de beoordeling HD E. Er is een slechte aansluiting van de heupkop in de heupkom en er is duidelijk artrose zichtbaar.

Hoe weet ik of mijn hond heupdysplasie heeft?
Honden met HD kunnen dit op verschillende manieren uiten.
De eerste pijnklachten treden vaak op rond de leeftijd van 6 à 7 maanden, maar deze kunnen ook pas veel later optreden en sommige honden laten helemaal geen pijnklachten zien.
Signalen dat een hond pijn heeft zijn:

Mocht u een van de bovenstaande verschijnselen herkennen is het zinvol om een röntgenfoto van de heup van de hond te laten maken. Dit kan al op jongere leeftijd en hiervoor hoeft niet gewacht te worden tot de leeftijd van 1 jaar om officiële foto’s te laten maken.
Naast het maken van de reguliere röntgenfoto’s kunnen ook Penn Hip foto’s worden gemaakt. Deze foto’s kunnen al vanaf 16 weken leeftijd gemaakt worden, waardoor de diagnose HD nog eerder al gesteld kan worden. Bij het maken van Penn Hip opnames worden naast de reguliere foto’s nog 2 aanvullende foto’s gemaakt. Als eerste aanvullende opname worden de heupen zo diep mogelijk in de kom gedrukt en als tweede aanvullende opname worden de heupkoppen juist uit de kom getrokken.

Mijn hond heeft HD wat nu?
Er zijn verschillende therapeutische mogelijkheden voor een labrador die heupdysplasie heeft. Welke therapie het meest geschikt is, hangt af van de leeftijd van de hond, het gewicht en de mate van artrose die al aanwezig is in het heupgewricht. Grofweg zijn er 4 mogelijkheden om HD te behandelen. Er zijn 4 chirurgische mogelijkheden en daarnaast kan een zogenaamde conservatieve behandeling worden ingezet. Chirurgisch is het mogelijk om te behandelen volgens de JPS-methode, een bekkenkanteling uit te voeren, een kunstheup te plaatsen (tot nader order voeren wij deze operatie niet uit) of een heupkopresectie te verrichten.

De JPS-methode
De JPS methode staat voor een juveniele pubische symphysiodesis. Bij deze chirurgische methode wordt de groeischijn in het midden van de bekkenbodem door middel van elektrochirurgie gesloten. Als gevolg hiervan groeien de heupkommen dusdanig uit dat ze over de heupkoppen heen gaan roteren en de overkapping van de heupkop toeneemt. Deze techniek kan alleen op hele jonge leeftijd, namelijk 4-5 maanden, worden uitgevoerd.

De 2- of 3-voudige bekkenkanteling
Deze chirurgische ingreep kan alleen worden gedaan bij jonge honden, waarbij er nog geen artrose is ontstaan in het heupgewricht. Het idee van een bekkenkanteling is dat het bekken op twee of drie plekken wordt doorgezaagd, wordt gekanteld en vervolgens met een botplaat wordt vastgezet. Hierbij wordt het bekken zo gekanteld dat de heupkom over de heupkop komt te liggen. De heupkop ligt dan veel stabieler en dieper in de heupkom en de kans op verslechtering van de heupen en de vorming van artrose is veel kleiner. De operatie is ingrijpend, maar geeft als hij op tijd wordt uitgevoerd een goed resultaat.

 

 

 

 

 

 

 

 

Foto’s hierboven: Het heupgewricht voor (links) en na (rechts) een bekkenkanteling. Links is de slechte aansluiting van de heup te zien (pijltje). Rechts is het heupgewricht op 3 plaatsen doorgezaagd en vervolgens met een botplaat weer aan elkaar gezet. Er is duidelijk te zien dat er een veel betere aansluiting van het heupgewricht is.

Een kunstheup
Tot nader order voeren wij deze operatie niet uit.
Bij deze operatie wordt er een prothese in de dijbeenschacht geplaatst. Deze operatie is vooral geschikt voor de zwaardere honden met ernstig misvormde heupgewrichten. De selectie van patiënten voor deze operatie is heel belangrijk voor het slagen van de operatie. Bij lichtere honden wordt de voorkeur gegeven aan een heupkopresectie als operatie.

De heupkopresectie
Bij de heupkopresectie wordt de heupkop en het gewrichtskapsel verwijderd. Door de vorming van bindweefsel wordt een zogenaamd bindweefselgewricht gevormd. Deze operatie kan zowel eenzijdig als beiderzijds worden uitgevoerd. Na de operatie moeten de honden eerst door een zure appel heen. Er moet namelijk een nieuw gewricht van bindweefsel worden gevormd en tot die tijd is de achterhand instabiel en pijnlijk. Honden mogen na een operatie meteen gaan bewegen omdat dit de vorming van bindweefsel bevorderd. Deze honden krijgen na een operatie goede pijnstilling en de resultaten van deze operatie zijn zeer goed. Het is belangrijk dat de labrador niet te zwaar is voor deze operatie.

De conservatieve behandeling
Een conservatieve behandeling betekent dat we niet chirurgisch gaan ingrijpen, maar door middel van medicatie en aanpassingen aan de levensomstandigheden proberen om de pijnklachten te minimaliseren. Deze therapie is geschikt voor alle honden waarbij chirurgisch ingrijpen geen optie is of door bijvoorbeeld de leeftijd van de hond niet wenselijk is. Bij heupdysplasie is het belangrijk om de beweging van de hond aan te passen. Vooral springen en explosieve bewegingen geven veel krachten op het heupgewricht wat kan lijden tot een toename van artrose en een toename van pijnklachten. Daarnaast is het wel belangrijk om voldoende te bewegen, maar dan met name ‘rechtlijnig’ bewegen in de vorm van veel wandelen of zelfs fietsen. Labradors met overgewicht hebben er baat bij om af te vallen. Hoe minder gewicht de hond heeft hoe minder het heupgewricht hoeft te dragen en dus geeft dat minder pijnklachten. Voedingssupplementen kunnen worden gebruikt of er zijn speciale diëten die geschikt zijn voor honden met artrose. Deze voeding bevat een gebalanceerde hoeveelheid omega-3 en -6 vetzuren die ontstekingsreacties verminderen. Als laatste wordt er medicatie gegeven in de vorm van ontstekingsremmer/pijnstillers om de verschijnselen te verminderen. Vaak worden alle bovenstaande oplossingen ingezet om voor de hond een zo pijnvrij mogelijk leven te bieden.

Voorkomen is beter dan genezen
Bij de aanschaf van een pup is het belangrijk om te vragen naar de HD status van de ouderdieren. Het hebben van 2 ouders die HD vrij zijn is wel geen garantie op een pup zonder HD, maar de kans op HD is wel vele malen kleiner dan een pup van ouderdieren die mogelijk wel HD hebben. Daarnaast is het belangrijk om tijdig de honden te screenen. Hoe sneller de diagnose ‘HD’ gesteld wordt hoe groter de kans dat er een geschikte oplossing gevonden kan worden waardoor de hond alsnog een mooi en pijnvrij leven kan leiden.

Mocht u verder nog vragen hebben of meer informatie willen dan kunt u contact op nemen met de balie assistente op 0341-353451.