Pas op met takken en stokken

We kennen het allemaal, de schattig filmpjes op internet met een klein eigenwijs hondje dat met een veel te
grote tak in zijn bek wandelt en tegen een andere hond aan stoot – dit terwijl we kinderen altijd
waarschuwen om niet met een lolly in de mond te rennen. Waarom dan wel bij honden?

Ondanks dat de meeste mensen wel weten dat takken/stokken gevaarlijk voor honden kunnen zijn, zien we
regelmatig honden met letsel hierdoor op de praktijk. Tijdens het gooien van een stok kan de hond
ongelukkig geraakt worden (in het oog bv), maar ook door het vangen en tijdens het rennen en ravotten met
een stok en vooral als de hond tegens iets aanloopt (een andere hond/boom) kan de stok in zijn keel
schieten. Splinters kunnen afbreken en door het kauwen op stokken kunnen er ook nare gevolgen zijn.
Iedere zomer komen deze spoedgevallen binnen, vooral in het weekend!

Regelmatig zien we deze honden pas een paar dagen of zelfs weken later met klachten (en dan zijn hun
baasjes al lang vergeten dat ze met takken hebben gespeeld of op een tak hebben zitten kauwen).
De honden komen naar de praktijk met verschillende symptomen:

• Ze eten niet of hebben moeite met eten
• Kwijlen
• Stinken uit de bek
• Pijnlijke zwellingen (bek/hals/nek/ rond of achter het oog)
• Ze tonen vreemd gedrag – duidelijk ongemakkelijk

Omdat de honden veel pijn hebben moeten ze onder narcose gebracht worden om ze te kunnen
onderzoeken. De honden zijn als het ware gespiesd door een tak.
In de afgelopen jaren hebben we veel gekke dingen gezien zoals;
Beschadigde gehemeltes, afgebroken tanden, ernstige tongletsels, verwondingen langs en achter de tong
waar de takken kunnen doordringen in dieper weefsel waar ze zenuwen en grote belangrijke bloedvaten
kunnen beschadigen. Hierdoor kan het heel lastig zijn om de restjes tak en splinters hout eruit te
halen. Sommige takken kunnen zo diep naar binnen dringen, dat ze zelfs achter de oogbol vast komen zitten
(dan zie je zwelling van het oog). Takken kunnen ook door de slokdarm penetreren, zelfs naar de borstholte
toe.

Soms helpt het maken van een röntgenfoto om een tak te lokaliseren, maar kleine scherpe afgebroken
stukken of splinters zie je niet op een röntgenfoto, dan moet er een CT-scan gemaakt worden.
Helaas lukt het niet altijd om de takken zonder complicaties te verwijderen. Denk ook aan kleine splinters die
achterblijven en zorgen voor langdurige, terugkomende ontstekingen of bloedvaten en zenuwen die door het
trauma beschadigd worden.
Een hoop ellende dus na iets wat leek op een leuk ontspannen spelletje tijdens de wandeling met je hond
Dus deze zomer; laat de takken liggen, haal liever een frisbee of ander verantwoord speelgoed bij de
dierenwinkel en geniet veilig van jullie wandeling.
Alleen nog uitkijken voor grasaren, processierupsen en de wolf..